"μην επενδύεις μωρό μου στις μέρες των γενεθλίων, μια ακόμη μέρα
είναι όπως όλες οι άλλες..."
Η πιο σοφή συμβουλή που μου δώσανε για τα γενέθλιά μου. Και αυτό ακριβώς έκανα. Ξύπνησα χαρούμενη, πράγμα σπάνιο για την ημέρα των γενεθλίων μου τα τελευταία χρόνια. Δεν έκανα τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά αποφάσισα να αφήσω λίγο στην άκρη τα ζόρια και να μην ασχοληθώ. Δυστυχώς αυτά δε σταματάνε, αλλά μια παύση πού και πού δεν κάνει κακό, το αντίθετο θα έλεγα. Δέχτηκα εκατοντάδες ευχές, πιο πολλές από ποτέ. Τηλέφωνα, μηνύματα, email, skype, facebook, δε σταμάτησε το κινητό να χτυπάει. Και βλέπεις το θέμα των πανελληνίων να μιλά για την αποξένωση του διαδικτύου. Και γελάς. Γιατί νώθεις ότι οι φίλοι σου τώρα που είσαι μακριά είναι πιο κοντά σου από όταν ήσουν στην Ελλάδα. Και χαμογελάς.
Και μετά πας για ένα πολύ απλό και καθημερινό δείπνο με 3 φίλους και ανακαλύπτεις ότι επειδή έχεις γενέθλια το μαγαζί σε κερνάει πέντε ποτά. Κι έτσι τους κέρασα όλους από μια μπύρα. Και ήταν ήσυχα και ευχάριστα. Απλά.
Το "μικρό" μεγάλωσε...Έφτασε τα πρώτα "άντα". Αλλά δεν ωρίμασε. Πάντα ένα μικρό παιδάκι θα είμαι. Σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές και εύχομαι να έρθουν για όλους μας καλύτερες μέρες.
Σας φιλώ και σας αγαπώ,
το ξενιτεμένο γενεθλιάζον Βούτυρο.
είναι όπως όλες οι άλλες..."
Η πιο σοφή συμβουλή που μου δώσανε για τα γενέθλιά μου. Και αυτό ακριβώς έκανα. Ξύπνησα χαρούμενη, πράγμα σπάνιο για την ημέρα των γενεθλίων μου τα τελευταία χρόνια. Δεν έκανα τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά αποφάσισα να αφήσω λίγο στην άκρη τα ζόρια και να μην ασχοληθώ. Δυστυχώς αυτά δε σταματάνε, αλλά μια παύση πού και πού δεν κάνει κακό, το αντίθετο θα έλεγα. Δέχτηκα εκατοντάδες ευχές, πιο πολλές από ποτέ. Τηλέφωνα, μηνύματα, email, skype, facebook, δε σταμάτησε το κινητό να χτυπάει. Και βλέπεις το θέμα των πανελληνίων να μιλά για την αποξένωση του διαδικτύου. Και γελάς. Γιατί νώθεις ότι οι φίλοι σου τώρα που είσαι μακριά είναι πιο κοντά σου από όταν ήσουν στην Ελλάδα. Και χαμογελάς.
Και μετά πας για ένα πολύ απλό και καθημερινό δείπνο με 3 φίλους και ανακαλύπτεις ότι επειδή έχεις γενέθλια το μαγαζί σε κερνάει πέντε ποτά. Κι έτσι τους κέρασα όλους από μια μπύρα. Και ήταν ήσυχα και ευχάριστα. Απλά.
Το "μικρό" μεγάλωσε...Έφτασε τα πρώτα "άντα". Αλλά δεν ωρίμασε. Πάντα ένα μικρό παιδάκι θα είμαι. Σας ευχαριστώ θερμά για τις ευχές και εύχομαι να έρθουν για όλους μας καλύτερες μέρες.
Σας φιλώ και σας αγαπώ,
το ξενιτεμένο γενεθλιάζον Βούτυρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου