Σε ένα μήνα ακριβώς κλείνω τα τριάντα. Και με αφορμή αυτό ανακάλυψα στη μνήμη μου σκόρπιες θύμησες περασμένων γνεθλίων.
Δε θυμάμαι πόσο χρονών ήμουνα. Δε θυμάμαι και τίποτα από το πάρτι.Θυμάμαι μόνο την τούρτα, που ήταν μια τεράστια γάτα. Πάντα χειροποίητες οι τούρτες. Με εκείνη την σαντιγύ που ήταν ανοιχτό καφέ και που δε θύμιζε με τίποτα τις τούρτες του ζαχαροπλαστείου.Δε θυμάμαι τίποτα άλλο από εκείνη τη χρονιά.
Σαν παιδί δε μου άρεσαν τα πάρτι γενεθλίων. Τι δώρο να πάρεις, τι να φορέσεις (μισούσα και μισώ ακόμα τα "καλά ρούχα") πώς να φερθείς, πώς να φύγεις αν δεν περνάς καλά.
Για πολλά χρόνια η τούρτα παρέμενε η ίδια, με τη γνωστή καφέ σαντιγύ. Την αγαπούσα αυτή τη σαντιγύ.
Στα 18 μου θυμάμαι ότι η τούρτα δεν ήταν χειροποίητη. Είχε όμως πάνω τη φωτογραφία μου. Όταν έσβησα τα κεράκια φορούσα μια μπλούζα με τον Οβελίξ να κουβαλάει την Κέρκυρα. Δέχτηκα για δώρο μια φωτογραφική μηχανή από τους γονείς και ένα γαλάζιο μπλουζάκι από τις φίλες. "Επειδή φοράς συνέχεια μαύρα" μου είχαν πει όταν μου το έδωσαν. Το φόρεσα μια φορά και μετά το έδωσα στη μάνα μου. Νομίζω ότι το έχει ακόμα.
Στα 22 θυμάμαι ότι στα γενέθλιά μου με χώρισε ένας γκόμενος. Ήταν τη χρονιά που κέρδισε τη eurovision η Παπαρίζου. Έκανα φορμάτ στον υπολογιστή, ήπια δυο μπύρες και κοιμήθηκα από τις 10.
Κάπου κοντά στα 25 θυμάμαι ότι έσβησα κεράκια σε μια καφετέρια. 4 άτομα, 4 κουταλάκια και μία τούρτα. Ούτε πιάτα, ούτε τίποτα. Ήταν τα γενέθλια που πάντα φανταζόμουν.
Τα τελευταία γενέθλια πριν φύγω από την Ελλάδα τα πέρασα στο σπίτι. Λίγοι φίλοι και αγαπημένοι και μια ψησταριά. Τι καλύτερο. Α είχαμε και δύο σκύλους, το Φρίξο και την Έλβα.
Πέρυσι έγραφα μια περίληψη για ένα συνέδριο που τελικά δεν πήγα. Το καλύτερο και μοναδικό δώρο που πήρα ήταν ένα lego star wars μπρελόκ με τον Darth Vader, που τώρα συντροφεύει το κλειδί της Βέσπας. Που μόλις θυμήθηκα ότι μάλλον το ξέχασα στο ταξί όταν πήγαινα στο νοσοκομείο μετά το ατύχημα. Και πρέπει να πάρω όλες τις εταιρίες ταξί για να το ξαναβρώ. Όχι τόσο για το κλειδί, όσο για το δώρο.
Φέτος; Ποιος ξέρει, θα σας πω σε ένα μήνα.
Σας φιλώ και σας αγαπώ,
το ξενιτεμένο Βούτυρο.
Δε θυμάμαι πόσο χρονών ήμουνα. Δε θυμάμαι και τίποτα από το πάρτι.Θυμάμαι μόνο την τούρτα, που ήταν μια τεράστια γάτα. Πάντα χειροποίητες οι τούρτες. Με εκείνη την σαντιγύ που ήταν ανοιχτό καφέ και που δε θύμιζε με τίποτα τις τούρτες του ζαχαροπλαστείου.Δε θυμάμαι τίποτα άλλο από εκείνη τη χρονιά.
Σαν παιδί δε μου άρεσαν τα πάρτι γενεθλίων. Τι δώρο να πάρεις, τι να φορέσεις (μισούσα και μισώ ακόμα τα "καλά ρούχα") πώς να φερθείς, πώς να φύγεις αν δεν περνάς καλά.
Για πολλά χρόνια η τούρτα παρέμενε η ίδια, με τη γνωστή καφέ σαντιγύ. Την αγαπούσα αυτή τη σαντιγύ.
Στα 18 μου θυμάμαι ότι η τούρτα δεν ήταν χειροποίητη. Είχε όμως πάνω τη φωτογραφία μου. Όταν έσβησα τα κεράκια φορούσα μια μπλούζα με τον Οβελίξ να κουβαλάει την Κέρκυρα. Δέχτηκα για δώρο μια φωτογραφική μηχανή από τους γονείς και ένα γαλάζιο μπλουζάκι από τις φίλες. "Επειδή φοράς συνέχεια μαύρα" μου είχαν πει όταν μου το έδωσαν. Το φόρεσα μια φορά και μετά το έδωσα στη μάνα μου. Νομίζω ότι το έχει ακόμα.
Στα 22 θυμάμαι ότι στα γενέθλιά μου με χώρισε ένας γκόμενος. Ήταν τη χρονιά που κέρδισε τη eurovision η Παπαρίζου. Έκανα φορμάτ στον υπολογιστή, ήπια δυο μπύρες και κοιμήθηκα από τις 10.
Κάπου κοντά στα 25 θυμάμαι ότι έσβησα κεράκια σε μια καφετέρια. 4 άτομα, 4 κουταλάκια και μία τούρτα. Ούτε πιάτα, ούτε τίποτα. Ήταν τα γενέθλια που πάντα φανταζόμουν.
Τα τελευταία γενέθλια πριν φύγω από την Ελλάδα τα πέρασα στο σπίτι. Λίγοι φίλοι και αγαπημένοι και μια ψησταριά. Τι καλύτερο. Α είχαμε και δύο σκύλους, το Φρίξο και την Έλβα.
Πέρυσι έγραφα μια περίληψη για ένα συνέδριο που τελικά δεν πήγα. Το καλύτερο και μοναδικό δώρο που πήρα ήταν ένα lego star wars μπρελόκ με τον Darth Vader, που τώρα συντροφεύει το κλειδί της Βέσπας. Που μόλις θυμήθηκα ότι μάλλον το ξέχασα στο ταξί όταν πήγαινα στο νοσοκομείο μετά το ατύχημα. Και πρέπει να πάρω όλες τις εταιρίες ταξί για να το ξαναβρώ. Όχι τόσο για το κλειδί, όσο για το δώρο.
Φέτος; Ποιος ξέρει, θα σας πω σε ένα μήνα.
Σας φιλώ και σας αγαπώ,
το ξενιτεμένο Βούτυρο.
εύχομαι φέτος να τα περάσεις υπέροχα τα γενέθλιά σου!!! Φιλιά από την καυτή Αθήνα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά αγαπημένε!
Διαγραφήφέτος θα είναι η χρονιά που ένα μήνα πριν τα γενέθλιά σου έγραψες ένα υπέροχο μπλογκ γι' αυτά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΑυτή η Παπαρίζου μας έχει καταστρέψει όλους!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω να πω πολλά, απλά σε σκέφτομαι να τα γράφεις αυτά και το μυαλό μου πηγαίνει σε εκείνα τα τσίπουρα στη παραλία... και σε άλλες πολλές φάσεις μας... 30 σήμερα, λοιπόν
Ναι ρε συ! Εκείνα τα τσίπουρα! Φιλιά στη μαμά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφή